Mediacja pomaga spierającym się stronom w osiągnięciu wzajemnie akceptowalnego porozumienia. Ugoda zawarta przed mediatorem ma moc prawną ugody zawartej przed sądem.
Mediacja jest procedurą, której można poddać każdy rodzaj sporu. Jedynym warunkiem jest wyrażenie dobrowolnej zgody na udział w niej przez strony konfliktu.
Uczestnicy mediacji dobrowolnie biorą udział w mediacji, na pierwszym spotkaniu obowiązkiem mediatora jest odebranie od stron dobrowolnej zgody na mediację. Strony mogą wycofać się na każdym etapie postępowania mediacyjnego. Mediator nie może wywierać żadnej presji, aby nakłonić strony do udziału w mediacji.
Strony w mediacji mają równe prawa i są jednakowo traktowane. Przejawem braku profesjonalizmu jest, gdy mediator podejmuje się prowadzenia mediacji będąc spokrewnionym z którąś ze stron lub pozostając z nią w jakichkolwiek innych związkach. Mediator, jako strażnik procedury mediacyjnej, nie staje po żadnej stronie.
Wszystko, co jest poruszane na spotkaniu informacyjnym i posiedzeniu mediacyjnym jest poufne. Mediator nie ujawnia tego, co usłyszał osobom prywatnym ani instytucjom. Efektem pracy mediatora ze stronami jest spisana ugoda i protokół lub sprawozdanie.
Mediator jest neutralny co do przedmiotu sporu i znalezionych rozwiązań, kwestia jak rozwiązać spór należy do stron.
Mediator powinien być zaakceptowany przez strony, nikt nie ma prawa narzucać wyboru mediatora.
Mediator nie może wykorzystywać kontaktu ze stronami dla własnych korzyści, nie może mieć żadnego osobistego interesu z faktu zawarcia lub nie zawarcia ugody.
Mediator stale poszerza swoją wiedzę i umiejętności posługiwania się nią zgodnie z dobrem i interesem stron.
Mediator szanuje godność stron i dba, żeby strony odnosiły się do siebie z szacunkiem. W trakcie mediacji rozmawia się o zachowaniu i decyzjach ludzi, a nie ocenia się ludzi.